ลอนดอน — รัฐบาลอังกฤษกำลังจะกลายเป็นยักษ์ใหญ่ด้านเทคโนโลยีรายต่อไปของโลกหรือไม่?นั่นคือสิ่งที่พรรคแรงงานมีในใจหลังจากประกาศแผนการที่จะทำให้อุตสาหกรรมบรอดแบนด์ส่วนใหญ่ของประเทศเป็นของกลาง ลงทุนกว่า 20.3 พันล้านปอนด์เพื่อสร้างเครือข่ายความเร็วสูงทั่วประเทศ และเก็บภาษี Google และ Facebook เพื่อจ่ายค่าบำรุงรักษาเท่านั้นยังไม่พอ ชาวอังกฤษทุกคนจะได้รับบริการอินเทอร์เน็ตฟรี
คำสัญญาดังกล่าวได้สร้างการประชาสัมพันธ์
ให้กับแรงงานอย่างแน่นอน ซึ่งตามมาในการสำรวจความคิดเห็น ก่อนการเลือกตั้งในเดือนธันวาคม แต่มันก็กระตุ้นให้เกิดการเกาหัวมากมายเกี่ยวกับความเป็นไปได้ โดยผู้สนับสนุนต่างยกย่องแผนว่าเป็นเครื่องมือที่มีศักยภาพสำหรับการเติบโต และผู้ว่ากล่าว ซึ่งรวมถึงอุตสาหกรรมเทคโนโลยีส่วนใหญ่ เตือนว่ามันจะนำไปสู่ ”ลัทธิคอมมิวนิสต์แบบบรอดแบนด์”
ความจริงอยู่ที่ไหนสักแห่งในระหว่าง
จำเป็นต้องมีการลงทุนใหม่และอีกจำนวนมากเพื่อนำสหราชอาณาจักรให้ทันกับคู่แข่งระดับโลก
แผนการที่รุนแรงของแรงงานที่จะลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานอินเทอร์เน็ตของสหราชอาณาจักรนั้นสมเหตุสมผลทางเศรษฐกิจอย่างน้อยหนึ่งเรื่อง: เช่นเดียวกับทางรถไฟในศตวรรษที่ 19 เครือข่ายบรอดแบนด์ได้กลายเป็นความต้องการพื้นฐานสำหรับการเติบโตทางเศรษฐกิจในยุคดิจิทัล เป็นปัจจัยกำหนดว่าประเทศจะสามารถแข่งขันในการแข่งขันระดับโลกที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นเพื่อความเหนือกว่าทางเทคโนโลยี หรือ Digital Great Game ได้หรือไม่
ตั้งแต่เริ่มแรก แผนการของพรรคการเมืองในสหราชอาณาจักรมีความสมเหตุสมผลทางเศรษฐกิจ
การลงทุนบรอดแบนด์ใน 35 ประเทศขององค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนาทำให้โดยเฉลี่ยแล้วเพิ่มขึ้นร้อยละ 0.3 ต่อปีสำหรับผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา ตามรายงานของ Ofcom ซึ่งเป็นหน่วยงานกำกับดูแลด้านโทรคมนาคมของสห ราชอาณาจักร ในสหราชอาณาจักร ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจมีมากขึ้น โดยเพิ่มขึ้นสะสมประมาณร้อยละ 5.3 ของ GDP ในช่วงเวลาเดียวกัน เนื่องจากการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงที่ดีขึ้นช่วยหนุนการสร้างความมั่งคั่งทางออนไลน์
ดังนั้น แผนของ Labour จึงขึ้นอยู่กับแนวคิด
ที่มีพื้นฐานมาอย่างดี นั่นคือการใช้บรอดแบนด์ที่มากขึ้น โดยเฉลี่ยจะนำไปสู่ความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจที่มากขึ้น และเห็นได้ชัดว่ามีช่องว่างสำหรับการปรับปรุงในสหราชอาณาจักร
อัตราการเข้าถึงบรอดแบนด์ที่มีอยู่ (ตามเปอร์เซ็นต์ของครัวเรือนที่สามารถเข้าถึงบริการดังกล่าวได้) นั้นสูงกว่าค่าเฉลี่ยของยุโรปในสหราชอาณาจักร แต่ประเทศนี้ล้าหลังเพื่อนบ้านในสหภาพยุโรปหลายแห่ง เช่นเดียวกับญี่ปุ่นและเกาหลีใต้
ประเทศต่างๆ เช่น สเปนและโปรตุเกสมีอัตราการเข้าถึงเครือข่ายที่เรียกว่า “ไฟเบอร์ถึงบ้าน” มากกว่า 70 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งเป็นเครือข่ายบรอดแบนด์รุ่นต่อไป ที่เกี่ยวข้องกับการเดินสายอินเทอร์เน็ตโดยตรงไปยังบ้านของผู้คน ตามตัวเลขจากIHSผู้ให้บริการข้อมูล
ในทางตรงกันข้าม สหราชอาณาจักรมีบ้านน้อยกว่า 5 เปอร์เซ็นต์ที่เชื่อมต่อกับเครือข่ายความเร็วสูงดังกล่าว ซึ่งมีความสำคัญมากขึ้นเรื่อยๆ ในการสร้างบริการมือถือรุ่นต่อไปที่เรียกว่า 5G (อัตราความครอบคลุมของบรอดแบนด์ในสหราชอาณาจักรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้ว่าผู้ให้บริการโทรคมนาคมจะแข่งขันกันเพื่อให้ทันกับความต้องการที่เพิ่มขึ้น)
จำเป็นต้องมีการลงทุนใหม่และอีกจำนวนมากเพื่อนำสหราชอาณาจักรให้ทันกับคู่แข่งระดับโลก (ทั้งรัฐบาลอังกฤษที่มีอยู่และบริษัทท้องถิ่นได้ให้คำมั่นสัญญาไปแล้วหลายพันล้านปอนด์)
แต่แผนของแรงงานมีความเสี่ยงที่จะส่งผลร้ายแรงต่ออุตสาหกรรมที่อาจให้การลงทุนนั้น นอกจากนี้ยังต้องเผชิญกับประสบการณ์หลายทศวรรษในประเทศต่างๆ ตั้งแต่ญี่ปุ่นไปจนถึงสหรัฐอเมริกาที่ประสบความสำเร็จในการสร้างโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลความเร็วสูง
ตัวอย่างเช่น ในช่วงต้นทศวรรษ 2000 ผู้กำหนดนโยบายในโตเกียวตระหนักดีว่าเครือข่ายบรอดแบนด์แห่งชาติเป็นกุญแจสำคัญต่อโอกาสทางเศรษฐกิจของประเทศในอนาคต
แต่แทนที่จะให้โครงการนี้อยู่ในมือของรัฐบาล ฝ่ายนิติบัญญัติของญี่ปุ่นกลับเสนอเงินอุดหนุน มาตรการจูงใจด้านภาษี และเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำแก่ผู้ให้บริการบรอดแบนด์ที่มีอยู่ ซึ่งนับเป็นความสำเร็จที่ก่อให้เกิดโครงการที่ได้รับทุนสนับสนุนจากเอกชนมากกว่า 200 โครงการ ซึ่งในทางกลับกันก็ส่งมอบบรอดแบนด์ความเร็วสูง ถึง 30 ล้านครัวเรือนในเวลาเพียงสองสามปี ในทำนองเดียวกันในเกาหลีใต้ — ที่ซึ่งความเร็วอินเทอร์เน็ตมักจะอยู่ในอันดับต้น ๆ ของโลก — เจ้าหน้าที่อาศัยสิ่งจูงใจจากรัฐบาลต่อบริษัทเอกชน (รวมถึงการอนุญาตให้การผูกขาดโทรคมนาคมของรัฐเผยแพร่สู่สาธารณะเร็วกว่าที่คาดไว้หากบรรลุเป้าหมายการเปิดตัวบรอดแบนด์) เพื่อสร้าง เครือข่ายความเร็วที่จะทำให้ชาวอังกฤษส่วนใหญ่อิจฉาตาร้อน
แนะนำ 666slotclub / dummyrummyvip / hooheyhowonlinevip
